Miejsce, w którym Mojżesz słyszy głos Boga jest nazwane " ziemią świętą", dlatego też staje na tej ziemi, pozbawiony sandałów, boso.

Współcześnie, w kościołach katolickich w Indiach, tamtejsi chrześcijanie, wchodzą do kościoła bez butów, gdyż dla Hindusów w ich kulturze, jest to wyraz ogromnego szacunku dla miejsca poświęconego Bogu.

Z należnym szacunkiem, Mojżesz wsłuchuje się w to co mówi Bóg, który zapewnia swój naród o trwałości zawartego z nim przymierza, czego konsekwencją jest nieustanne szukanie i ratowanie ludzi przed wiecznym potępieniem.

Nie mogą też naszej uwadze umknąć słowa, które św. Paweł napisał do Koryntian. " Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł." (1Kor 10,12)

Zbytnia pewność siebie i poczucie świętości może nas zgubić.

To pycha jest dla nas najbardziej podstępnym i niebezpiecznym grzechem, który nawet bez udziału naszej pełnej świadomości, pozbawia nas jedności z Bogiem.

Ewangelia natomiast przypomni nam, że prawdziwa troska o duszę, nie polega na "licytowaniu" się kto jest mniejszym grzesznikiem, ale na poznaniu zła, które popełniłem i nawróceniu się.

Ks. Jan Twardowski napisał kiedyś takie słowa: " Nie martw się, że się Kościół przewróci, że znów grzesznik wierci dziurę w niebie. Magistrze, doktorze, docencie, nie martw się o Boga, ale o siebie."

Kolejna niedziela Wielkiego Postu staje się dla nas okazją do zamartwienia się o swoją przyszłość duchową, troski o wieczność.

ks. Jerzy Cholewiński

Inne homilie na tę niedzielę